ალესანდრო დელ პიერო დაიბადა 1974 წლის 9 ნოემბერს, ქალაქ კონელიანოში. მას ჰქონდა ურთულესი ბავშვობა.ფეხბურთელმა რომელიც ბავშვობაში ველოსიპედით მანქანას დაეჯახა და მთელი ერთი წელი პარალიზებული იყო,იქ ფეხბურთზე კი არა გაივლიდა თუ არა იმაზე იდგა საკითხი.დელ პიერო კი ადგა და ფეხბურთის თამაში დაიწყო, პადოვაში იგი ჯოვანი ტრაპატონიმ აღმოაჩინდა და ლიპიმ გუნდში აიყვანა,მას პინტურიკიო შეარქვეს. 18-19 წლის ბიჭმა ასე თუ ისე დაჩრდილა ლეგენდარული რობერტო ბაჯო.ყოველ შემთხვევაში საწყის,საუკეთესო წლებსი და სწორედ ამიტომ ამჯობინეს მასზე იმედების დამყარება და ბაჯოს გაშვება,შეცდნენ? ვერ დაგეთანხმებით დღესაც ამბობენ რო იგივეს იზამდნენ და ეს სწორიც არის,მაშინაც სწორი იყო.მის გამოჩენას უდიდესი გამოხმაურება მოყვა ევროპაში.მისი ულამაზესი გოლები და მოედნის ხედვა,ზუსტი პასები,ფინტები... ძალიან სასიამოვნო სანახავი გახლდათ.როდესაც იგი კარიერის ზენიტში უნდა შესულიყო სრულიად უწყონარ სიტუაციაში ''უდინეზესთან'' მატჩში დაშავდა და მიიღი უმძიმესი ტრავმა,რომლის გამოც ფეხბურთელები კარიერას ასრულებენ.მიუხედავად ამისა მაშინაც და მას მერეც,უამრავი გრანდი(რეალი,მანჩესტერი,ბარსელონა და სხვა ცნობილი კლუბები)მზად იყვნენ მის შესაძენად,მაგრამ პინტურიკიო ''ბებერი ქალბატონის სახეა''... ამის მერე,თუ ცალკეულ მატჩებს და ეპიზოდებს თუ არ ჩავთვლით უბრალოდ იმ სასიამოვნო მომენტებს რასაც დელ პიერო ქომაგს მოედანზე ყოფნით ანიჭებს,ალექსს დიდი ფეხბურთი აღარ უთამაშია,სისწრაფე სულ დაკარგა და დარჩა
საშუალოზე მაღალი დონის ქარიზმატულ მოთამაშეთ,რომელსაც უბრალოდ ძალიან უყვარს ფეხბურთი და თავისი კლუბი,იგი იუვეს კაპიტანი და მე-10 ნომერია,იქ კი ამდენი წელი მე-10 ნომრობა ბევრ რამედ ღირს.ნაკრებში მისი კარიერა არც ისე კარგად აეწყო და ევროპის ჩემპიონატის ფინალში 2 აცილებული მომენტი რო არა ვინ იცის რა იქნებოდა,მაგრამ მაინც ბევრის აზრით მას უსამართლოდ მოექცნენ. თუმც მთავარი ის არის,რომ უმძიმესი ტრავმის მიუხედავად ალექსი მაინც დაბრუნდა და შეძლო მაღალ დონეზე თამაში,შეძლო ჩემპიონთა ლიგის ერთ-ერთი საუკეთესო ბომბარდირად გახდომა.შეძლო სახელის შენარჩუნება და მიუხედავად იმისა,რომ იგი არასოდეს ყოფილა სუფთა ფორვარდი,დღეს მან მსფოლიოს,იტალიური ფეხბურთისა და იუვენტუსის ლეგენდას ჯამპიერო ბონიპერტის გატანილი გოლების რაოდენობით გაუსწრო.
იუვეს ღირსებებზე და გრანდობაზე ზედმეტი საუბარი არ ღირს,ამ კლუბის ვარსკვლავებზე მითუმეტეს.ასე,რომ ადვილი წარმოსადგენია რას ნშინავს ეს,თანაც ადამიანისთვის რომელიც ერთხელ პარალიზებული იყო,მეორედ კი ურთულესი ტრავმის გამო ძალიან დიდი დრო გაუცდა და შემდეგ მუდამ სტანჯავდა მოკლე ტრავმები.
როგორც ერთმა პატივცემულმა რუსმა ჟურნალისტმა თქვა,ვისი გულშეატკივარიც არ უნდა იყო დელ პიეროს დიდ პატივს უნდა სცემდე ,რადაგანაც ეს არის ადამიანი რომელმაც საკუთარი თავი თავად შექმნა,ეს არის კარგი ადამიანი და დიდი პროფესიონალი.ფეხბურთელი რომლისთვისაც ბუნებას ბევრი არაფერი მიუცია,უბრალოდ ტექნიკა და მოედნის ხედვა.მას ყოველთვის აკლდა სისწრაფე და ფიზიკური ძალა,რაც ძალიან უშლიდა ხელს,განსაკუთრებით ტრავმის მერე.თუმცა დელ პიერომ შეძლო გამხდარიყო დიდი ფეხბურთელი და ეს ძალიან დასაფასებელია.
და აი, 2006 წლის მუნდიალის მოგება იყო ის, რასაც ვინ-ვინ და ალესანდრო დელ პიერო ნამდვილად იმსახურებდა. თავაწეულმა დატოვა ეროვნული ნაკრები და გუნდს სერია ბ-შიც გადაყვა ისე, რომ არც კი უჭოჭმანია. ის მოიქცა ისე, როგორც ნამდვილ კაპიტანს შეეფერება. დარჩა გუნდში, რომელშიც 13 სეზონი გაატარა და მეთოთხმეტე სეზონის გატარებაც იქ გადაწყვიტა. როგორც ადრიანო ჩელენტანომ თქვა: "დელ პიერომ დაამტკიცა, რომ ფეხბურთს მხოლოდ თავით და ფეხებით კი არა, გულითაც თამაშობენ." მან ბოლომდე უერთგულა თავის გუნდს და იუვენტინოებს ეჭვიც კი არ გვეპარება, რომ ის იუვეს სერია ა-ში დაბრუნებაში დაეხმარება. და ბოლოს, იუვენტუსის მაისურით მას 199 გოლი აქვს გატანილი და იმედი გვაქვს, რომ მომავალ შეხვედრებსი მეორასე გოლსაც გაიტანს.
ეს მის მიერ მოპოვებული ტიტულების სია:

5 Italian Championships: 1994/1995, 1996/1997, 1997/1998, 2001/2002, 2002/2003
1 Champions League: 1995/96
1 Intercontinental Cup: 1996
1 UEFA Super Cup: 1996
1 Italian Cup: 1994/1995
4 Italian Super Cups: 1995, 1997, 2002, 2003
1 World Cup: 2006