რუბრიკა ლეგენდების მომდევნო სტუმარი
იქნება წარსულში იტალიის ნაკრების და ტურინის იუვენტუსის ლეგენდარული
მეკარე დინო ძოფი რომელიც რომ მართლაც გამორჩეულ ადგილს იკავებს არამარტო
ტურინული ქომაგების გულში არამედს საერთოდ მთელი იტალიური და ალბათ
არამარტო იტალიური ფეხბურთის გულშემატკივრების გულში .
დინო ძოფის დებიუტი დიდ ფეხბურთში შესდგა 1961 წლის 24 სექტემბერს 19
წლის ასაკში . იმ ხანაში ლეგენდარული მეკარე უდინეზეს ღირსებას იცავდა ,
თუმცა მხოლოდ და მხოლოდ 4 შეხვედრაში მიიღო მონაწილეობა .მანტუიაში
გადასვლის შემდეგ კი მან დიდი პოპულარობაც მოიპოვა , სერია ა-ში მან ახალ
კლუბთან ერთად 93 შეხვედრა ითამაშა .
მაგრამ ნაპოლიში გადასვლის შემდეგ შესძლო მეკარემ რასაც ქვია რეალურად
წარმოეჩინა საკუთარი შესაძლებლობები. ნაპოლისთან ერთად მეკარემ იტალიის
თასის ფინალამდე მიაღწია 1972 წელს და მის რიგებში საერთო ჯამში 143
შეხვედრაში მიიღო მონაწილეობა .
გადამწყვეტი მომენტი მის კარიერაში იყო ტურინის იუვენტუსში გადასვლა ,
სადაც მან ყველა თავისი აღებული ტიტულის მოგება შესძლო . ტურინში მან
რეკორდი დაამყარა , 11 სეზონში მან 330 შეხვედრაში მიიღო მონაწილეობა . ამ
პერიოდში ძოფი საკუთარ გუნდს დაეხმარა მოეგო 6 სკუდეტო , 2-ჯერ იტალიის
თასი და უეფას თასი . ბიანკონერის შემადგენლობაში მან ვერ შეძლო მხოლოდ და
მხოლოდ ერთი ტიტულის მოპოვება , ეს იყო - ჩემპიონთა თასი .ორჯერ 1973 - ში
და 1983 ში მან ეს შანსი ხელიდან გაუშვა როდესაც კლუბი ფინალში გადიოდა .
ყველაზე ცუდი მოგონებები ძოფისა იუვეში ასპარეზობის პერიოდში
დაკავშირებული არის ტორინოს ფორვარდთან პაოლინო პულიჩისთან . ” მას
ჩემთვის ძალიან დიდი თავისტკივილი მოჰქონდა . მან ისწავლა ჩემი მოძრაობები
მოედანზე და სწორედ მან გამიტანა ყველაზე მეტი ბურთი . ” რატომღაც ძოფს
სწორედ ეს ადამიანი დაამახსოვრდა საკუთარი კარიერის განმავლობაში ყველაზე
ძლიერ . მიუხედავად იმისა რომ ტორინოს ფორვარდს 520 შეხვედრა ჰქონდა
ნათამაშები საკუთარი კლუბის მაისურით , იმ დროს იტალიაში არაერთი მაღალი
კლასის ფორვარდი ასპარეზობდა .
პრიველად იტალიის ნაკრების მაისურით ძოფი 1968 წელს გამოჩნდა
ბულგარეთის ნაკრების წინააღმდეგ 1/4 ფინალურ შეხვედრაში ევროპის
ჩემპიონატზე . წინა შეხვედრაში ამ ორი გუნდისა დასრულდა 3-2 და ამიტომ
სკუადრა აძურას დამრიგებელმა კარში დინო ძოფი დააყენა და იტალიელებმა 2-0
გაიმარჯვეს . ძოფთან არავის ჰქონდა პრეტენზიები , საბოლოო ჯამში კი
სკუადრა აძურამ შესძლო ევროპის ჩემპიონატში გამარჯვება , ამის შემდეგ კი
ძოფს ადგილი აღარავისთვის დაუთმია კარში .
დაწყებული 1971 წლის 20 სექტემბრიდან 12 საერთაშორისო შეხვედრაში მან
კარი მშრალად შეინახა . ძალიან ბევრი ელოდა მისგან იმავე საოცარ თამაშს
1972 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე , მაგრა უკვე მეორე შეხვედრაში გაიტის
ნაკრებთან მის კარში გადის გოლი . მისი 1142 წუთიანი მშრალი სერია ჯერ
კიდევ რეკორდია მსოფლიო ფეხბურთის ისტორიაში . სკუადრა აძურამ კი 74 წლის
მსოფლიო ჩემპიონატზე ასპარეზობა მხოლოდ და მხოლოდ 1 გამარჯვებით დაასრულა .
78 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე კი 36 წლის ძოფი იტალიის ნაკრების
კაპიტნის რანგში გაემგზავრა არგენტინაში . იგი დაადანაშაულეს იმაში რომ
გაუშვა გადამწყვეტი გოლები ჰოლანდიისა და ბრაზილიის ნაკრებებთან
შეხვედრაში , მაგრამ ენცო ბეარზოტს ( სკუადრა აძურის ლეგენდარული
მწვრთნელია რომელმაც იტალია 1982 წელს მსოფლიო ჩემპიონი გახადა ) არ
წარმოედგინა ნაკრები ძოფის გარეშე . დაიკავა რა მუნდიალზე 4 ადგილი
იტალიელებმა იგივე შედეგი აჩვენეს ევროპის ჩემპიონატზეც , მაგრამ არნაიარი
კითხვა იმისა თუ ვინ იყო ნაკრების პირველი მეკარე არ ჩნდებოდა .
ის შეცდომები რაც შეიძლება ძოფმა დაუშვა საკუთრი კარიერის მანძილზე ,
ყველაფერი 1982 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე გამოისყიდა შეიძლება ასეც ითქვას
. ეს ტურნირი სკუადრა აძურასათვის არ დაწყებულა კარგად , მაგრამ როგორც კი
გუნდი ჯგუფიდან გავიდა , მათ ვერავინ შეაჩერებდა ფინალამდე სადაც
გერმანიის ნაკრები ელოდა . კაპიტანმა მადრიდში სანტიაგო ბერნაბეუზე აწია
მსოფლიო ჩემპიონატის თასი 40 წლის ასაკში !!!
მაგრამ ძოფი არ ჩერდებოდა ამ ყველაფერზე , მან განაგრძო ასპარეზობა
ისევე როგორც იუვენტუსის რიგებში ასევე ნაკრებისაში . 1983 წლის 9 მაის
იტალიის ნაკრებმა დათმო შეხვედრა შვედებთან ანგარიშით 2-0 , ეს
ლეგენდარული მეკარისათვის იყო 112 შეხვედრა ნაკრების რიგებში ჩატარებული (
ეს რეკორდი მხოლოდ პაოლო მალდინიმ მოხსნა ამ ეტაპისათვის ) , 59 ჯერ კი ის
მოედანზე კაპიტნის სამკლაურით გამოდიოდა . ამასთანავე ის ბიანკონერის
რიგებში 93 შეხვედრაში იღებს მონაწილეობას .
ზნედეკ ბონეკმა საკუთარ ბიოგრაფიულ ნაშრომში ” წარმოშობით
იუვენტუსიდან ” ასე ახასიათებს ძოფს : ” ჩემს პირველ სეზონში იუვეში
ასპარეზობის დროს , ბედნიერება მხვდა წილად მეასპარეზა მსოფლიოს უძლიერეს
მეკარესთან ერთად - დინო ძოფთან . ყველანაირი მიმიკის გარეშე მინდა
გითხრათ რომ ეს იყო ადამიანი რომლისთვისაც მართლა ღირდა მიბაძვა , ასეთ
სპორტსმენებს დღევანდელ დღეს იშვითად თუ ნახავთ . მიუხედავად იმისა რომ ის
40 წლის იყო ის ცოტას კი არა მემგონი ჩვენზე მეტსაც კი ვარჯიშობდა . ის
იყო სასიამოვნო ურთიერთობაში და ასევე უშუალო . ნამდვილი პროფესიონალი და
შემსრულებელი საკუთარი კარიერის დასრულების ბოლო წუთამდე . მას ისე სურდა
კარიერის დასრულება რომ ბოლოს და ბოლოს აეღო ჩემპიონთა თასი 1983 წელს .
მიუხედავად იმისა რომ მან ვერ შეძლო ამის გაკეთება , მისი წასვლა
ფეხბურთიდან იუვეს ისტორიაში ჩემი იქ ასპარეზობის დროს ყველაზე ტრაგიკულ
მოვლენად იქცა .
კარიერის დასრულების შემდეგ ძოფი დიდხანს ვერ გაჩერდა ფეხბურთის
გარეშე . 1984 წელს ის ბიანკონერიში მწვრთნელის რანგში დაბრუნდა , ხოლო
რამდენი წლის შემდეგ კი საერთოდ კლუბის მთავარი მწვრთნელის პოსტი ჩაიბარა
. ბებერმა ქალბატონმა მასთან ერთად შეძლო და მოიპოვა იტალიის თასი და
უეფას თასი . შემდეგი მისი კლუბი იყო რომის ლაციო რომელიც მან 1990-1994
წლამდე ჩაიბარა . სერჟიო კრანიოტიმ მას პრეზიდენტის პოსტიც კი შესთავაზა ,
მაგრამ 1996-ში ის კვლავ სამწვრთნელო საქმიანობას დაუბრუნდა . სვენ გორან
ერიქსონის კლუბიდან წასვლის შემდეგ ის კვლავ ხდება რომის ლაციოს თავკაცი .
მწვერვალი მისი სამწვრთნელო კარიერისა იყო იტალიის ნაკრებში დანიშვნა
მისი 98 წლის უღიმღამო მსოფლიო ჩემპიონატის შემდეგ სკუადრა აძურის
ასარეზობისა . იტალიამ 2000 წელს შეძლო ფინალში გასულიყო ევროპის
ჩემპიონატისა სადაც როგორც იცით დამარცხდა საფრანგეთის ნაკრებთან . დინო
ძოფი კი რომელიც მსოფლიო ფეხბურთის ერთ ერთი უდიდესი ფეხბურთელია , დატოვა
იტალიის ნაკრები .
